معرفی 2 نمایشگاه آنلاین سال 2020

در سال‌های اخیر، متصدیان و مربیان به طور فزاینده‌ای شروع به کاوش در زمینه‌های بسیاری از نمایشگاه‌های مجازی کرده‌اند. صدها مؤسسه تورهای سه بعدی گالری های خود را از طریق Google Arts & Culture و پلتفرم های مشابه به صورت آنلاین در دسترس قرار داده اند و به بازدیدکنندگان از سرتاسر جهان این امکان را می دهد که به طور مجازی در موزه ون گوگ در آمستردام، کازا آزول فریدا کالو در مکزیکوسیتی «سرگردان» شوند. موزه ملی توکیو و سایر مکان های مهم.

اما زمانی که همه‌گیری کووید-19 موزه‌ها را مجبور کرد تا در بیشتر سال 2020 تعطیل شوند، علاقه عمومی به تجربیات هنر مجازی بی‌سابقه افزایش یافت. بسیاری از موزه‌ها که به روی عموم بسته بودند و از نظر مالی در تنگنا قرار داشتند، توانستند جایگزین‌های قابل تاملی برای تماشای حضوری ایجاد کنند.

«هر چشمی بر من است: بانوان اول ایالات متحده»

گالری ملی پرتره Smithsonian (Washington, D.C)

بازدیدکنندگان از شاخه ریاست جمهوری گالری ملی پرتره مدت هاست که خواستار برگزاری نمایشگاهی به بانوان اول ایالات متحده شده اند. اما همانطور که آلیشیا آلت برای اسمیتسونیان اشاره می کند، این زنان همیشه به عنوان افراد مهم به تنهایی شناخته نشده اند – واقعیتی که در کمبود نسبی پرتره ای که آنها را به تصویر می کشد منعکس شده است. خود گالری تنها در سال 2006 شروع به سفارش پرتره های رسمی از بانوان اول کرد.

«همه چشم بر من است: بانوان اول ایالات متحده» با ارائه 60 پرتره – از جمله عکس، طراحی، سیلوئت، نقاشی و مجسمه – از همسران روسای جمهور آمریکا به دنبال رفع این عدم تعادل است. اگرچه نمایشگاه فیزیکی در حال حاضر به دلیل همه‌گیری کووید-19 بسته است، بازدیدکنندگان بالقوه می‌توانند نسخه مجازی حاوی تصاویر با وضوح بالا از خانم‌های اول از مارتا واشنگتن تا ملانیا ترامپ و همچنین زندگی‌نامه مختصر، پادکست‌ها و پست‌های وبلاگ را بررسی کنند. Ault می نویسد: پرتره ها به اندازه خود زنان متفاوت هستند، که همگی به طرق مختلف به چالش ها و فشارهای منحصر به فرد دفتر خود پاسخ دادند.

الهام بخش عنوان نمایشگاه از جولیا گاردینر است، که اولین زنی بود که با رئیس جمهور ازدواج کرد. گاردینر که در یک خانواده برده دار ثروتمند لانگ آیلند متولد شد، تنها 24 سال داشت که در سال 1844 با جان تایلر ازدواج کرد. در حالی که گاردینر آماده می شد تا این نقش برجسته را ایفا کند، او در نامه ای به مادرش نوشت که می داند او را زیر ذره بین خواهد برد. : “من خیلی خوب می دانم که همه چشم ها به من است، مادر عزیزم، و من مطابق آن رفتار خواهم کرد.”

« Jacob Lawrence: مبارزه آمریکایی»

موزه Peabody Essex (Salem, Massachusetts)

ژاکوب لارنس، یکی از داستان‌نویسان برجسته تصویری تاریخ سیاه‌پوستان، از فرم‌های مدرنیستی و رنگ‌های روشن استفاده کرد تا تجربه آمریکایی را از دریچه چشم حاشیه‌نشین‌ترین شهروندان این کشور روایت کند. امسال، موزه پی بادی اسکس در سالم، ماساچوست، یکی از پیشگامانه‌ترین مجموعه‌های لارنس – مبارزه: از تاریخ مردم آمریکا (1954-1956) – را برای اولین بار پس از 60 سال گرد هم آورد.

لارنس در 30 صفحه تخته سخت، هر کدام به ابعاد 12 در 16 اینچ، تاریخ آمریکا را از جنگ انقلاب تا سال 1817 دنبال می‌کند و رویدادهایی مانند جشن چای بوستون و مبارزات خونین و طولانی مدت این کشور علیه بومیان آمریکا را پوشش می‌دهد، همانطور که امی کرافورد در ژوئن برای اسمیتسونیان نوشت. . بازدیدکنندگان مجازی می‌توانند در نمایشگاهی که به درستی با عنوان «جاکوب لارنس: مبارزه آمریکایی» نامگذاری شده است قدم بزنند یا روی تصاویر هر پانل بزرگنمایی کنند. ورودی ها با آثار هنری مرتبط و بازتاب های محققان همراه است.

زمانی که این نمایش به موزه هنر متروپولیتن در شهر نیویورک رفت، جرقه یک تجدید دیدار هیجان انگیز را برانگیخت. یکی از بازدیدکنندگان موزه سبک متمایز مدرنیستی تابلوها را تشخیص داد و متوجه شد که همسایه‌های او، زوجی که در سمت بالا وست ساید زندگی می‌کنند، نقاشی مشابهی در اتاق نشیمن خود آویزان کرده‌اند. متصدیان به این نتیجه رسیدند که تابلویی که شورش شی را به تصویر می‌کشد، یکی از پنج اثر مفقود شده سری مبارزه است. هیچ عکسی از پانل باقی نمانده بود، و برای دهه‌ها گمان می‌رفت آن‌ها گم شده بودند – اما همانطور که راندال گریفی، متصدی نمایشگاه به نیویورک تایمز گفت، معلوم شد که “در مقابل پارک” از موزه است.